Eski bayramlar 3-4 güne sıkışmış kocaman mutluluktu

Eskiden bayramlar ne kadar farklıydı.

Bayram geldiğinde sevinçten heyecandan yerimizde duramazdık.

Yeni elbise, yeni ayakkabı, yatağımızın başucunda sabahı zor ederdik.

Annelerimiz kapıları açar her tarafı yıkar süpürürdü.

Babalarımız bayram namazından gelirdi bir başka lezzetti, bayram kahvaltıları.

***

Çocuklar Başlardı bol bol harçlık ve şeker toplamaya komşularımıza koşmalar akrabalarımıza gezmeler.

Dünyanın bir ucundan öbür ucuna ulaşımın zorluğuyla gidilirdi Babaya, Anaya, akrabaya dosta bayramlaşmaya.

***

Eski zamanın bayramlarında özlemler son bulurdu, hasretler dinerdi, hüzünler biterdi, ne güzeldi O bayramlar.

Küsmeler, dargınlıklar, olmazdı SEVGİ, vardı DUA, ederdik.

"Çok şükür bu bayramı da gördük" diye...

Zamanla anlıyor insan: 3–4 güne sıkışmış kocaman mutluluktu, Eski bayramlar

***

Şimdi ki bayramlar

Artık Kapıların zilleri çalmıyor komşuların çocukları gelmiyor dört gözle beklediğimiz sevdiklerimiz neredeler?

Bayramlarımız ellerimizden kayıp gidiyor.

Artık yenidünya bayramlaşma şekli, telefon açıp veya kısa mesajlarla bayramlar kutlanılıyor.

Bayram heyecanlarımız kalmamış bitmiş.

***

O güzelliklerin yerinde yeller esiyor. Ne saygıdan izler Ne sevgiden kırıntılar var.

İnsanlar mutsuz ve umutsuz Buna kısaca “kıyamet çizgisi” deniyor!

İyi bayramlar…